بنیان گذاری گروه درس های روش شناسی در دوره کارشناسی علوم سیاسی(دانش افزایی میان رشته ای)

هدف برنامۀ درسی دانشگاهی رشتۀ علوم‌سیاسی، افزون بر آموزش و پژوهش در علم سیاست، ‌‌تربیت افراد کارآمد با توانایی علمی ‌بالا برای تجزیه و تحلیل مسائل سیاسی کشورهای جهان است. یک برنامه‌ریزی مطلوب باید دربرگیرندۀ این نکته باشد که یک فرهیخته می‌بایست به چه مهارت‌هایی مجهز باشد تا بتواند در بازار کار حضور مؤثر پیداکند؟ امروزه فرهیختۀ علوم‌سیاسی به انبانی از انبوهه واژگان و مفاهیم تبدیل شده و این توان را نیافته است که آموخته‌های خود را به محیط عملیاتی بکشاند. از یک‌سو، بن‌مایۀ رشتۀ علوم‌سیاسی، تئوری است؛ اما از دیگر سو، این پرسش به نحوی چشمگیر مطرح است که چگونه می‌توان تئوری را به فن یا تکنیک هم‌پیوند نمود؟ چگونه می‌توان رشتۀ علوم‌سیاسی را قابل استفاده‌تر یا کاربردی‌تر کرد؟ چگونه می‌توان نظریه‌ها را به مبنای سیاست‌گذاری تبدیل نمود؟ با توجه به در حاشیه قرارداشتن دروس روش‌شناسی، ناکافی بودن تعداد واحدهای اختصاص داده شده، عدم دستیابی به یک تعادل مطلوب در مباحث درس‌های روش‌شناختی، نادیده‌گرفتن تنوع مکاتب و رویکردهای روش‌شناختی، و معضل چیرگی مونیسم روش‌شناختی، و با عطف توجه به ماهیت میان-رشته‌ای علوم‌سیاسی، پیشنهاد می‌شود گروه درس‌های روش‌شناسی در دورۀ کارشناسی علوم‌سیاسی تأسیس گردد. درس‌های پیشنهادی عبارت‌اند از: ماهیت پژوهش در علوم‌سیاسی، پژوهش‌های کیفی در علوم‌سیاسی، پژوهش‌های کمّی‌در علوم‌سیاسی، تاریخ و فلسفۀ علم، فلسفۀ علوم اجتماعی، آیین نگارش مقاله‌های علمی ‌در علوم‌سیاسی، آشنایی با منابع کتابخانه‌ای و روش‌های جستجو در اینترنت (مهارت‌های اطلاع‌یابی)، و کارگاه پژوهشی در علوم‌سیاسی.